Normy Pelletu w Europie i Polsce
Kupując pellet chcemy mieć pewność, że wydajemy pieniądze na dobry jakościowo produkt. Właśnie dlatego powstały normy dla pelletu drzewnego.
Zanim przeczytasz
- Co to jest gęstość nasypowa pelletu?
Gęstość nasypowa pelletu to nic innego jak stosunek objętości materiału do jego masy. Jest to wskaźnik, który pomaga określić, jak duży jest pellet.
Pellet z normą SS 18 71 20
SS 18 71 20 to szwedzka norma różnicująca klasy pelletu. Norma wyróżnia 3 grupy jakościowe.
Grupa pierwsza norma SS 18 71 20
W 1-szej grupie (pellet najwyższej klasy), ograniczona jest długość pelletu do 4 wielkości średnicy (przy średnicy 6 milimetrów maksymalnie 24 milimetry długości). Maksymalna ilość popiołu do 0,7%. Co ciekawe ta norma dopuszcza niską kaloryczność opałową od 16,9 MJ/kg (4,6 Kwh/kg). Gęstość nasypowa od 600 kg/m3.
W tej normie ograniczenie maksymalnej ilości pyłu wynosi do 0,8% całkowitej wagi peletów (chodzi o drobiny mniejsze od 3 mm). Wilgotność poniżej 10%.
Zawartość siarki i chloru określona została łagodnie tak jak w normie DIN. Kryteria te są konsekwencją przyjęcia przez Szwedów możliwości stosowania domieszek z różnych form biomasy takich jak słoma czy papier.
Grupa druga norma SS 17 71 20
W drugiej grupie znajdują się pelet maksymalnie 5-cio krotnie dłuższy od własnej średnicy. Kryterium dla zawartości popiołu jest niskie, bo do 1,5%. Dopuszczalna zawartość do 1,5% wagi. Podobnie mniejsza gęstość nasypowa do 500 kg/m3.
Pozostałe wartości są takie same jak w 1 klasie.
Grupa trzecia norma SS 17 71 20
W trzeciej grupie znajdują się pellet z większą zawartością popiołu i pyłu, bo powyżej 1,5% wagi dla każdego z kryteriów. Wilgotność maksymalna pelletu to 12%, a kaloryczność od 15,1 MJ/kg (4200 Kwh/kg).
Te kryteria zostały przygotowane specjalnie pod kątem pelletów z biomasy (słowa, papier).
Wadą szwedzkiej normy w odniesieniu do pelletów drzewnych jest przyjęcie zbyt niskiego poziomu kaloryczności. Zbyt łagodnie definiuje ona poszczególne klasy pelletów.
Wiele wskazuje na to, że to szwedzkie normy ukształtują standardy europejskie.
Pellet z normą ÖNORM M 7135
Najbardziej kompleksowe standardy posiada Austria posiadając bardzo duże wymagania wobec jakości pelletów ÖNORM M 7135. Jej uzupełnieniem dotyczącym logistyki jest ÖNORM M 7136, a dodatkowe wymagania wobec przechowywania peletów stawia ÖNORM M 7137.
Austriacy są zdecydowanie najbardziej zaawansowani w kontroli rynku pelletu. Jednocześnie stawiają bardzo wysokie wymagania, koncentrując się tylko na pellecie najwyższej klasy.
Pellet z normą ÖNORM M 7135 musi być zrobiony z czystych trocin z okorowanego drewna. Musi posiadać kaloryczność powyżej 18 MJ i generować maksymalnie 0,5% popiołu.
Poziom wilgotności pelletów ustalony jest na średnim poziomie, bo do 10 %, co daje szansę wykorzystania suchych trocin z produkcji drzewnej. Gęstość drewna to kryterium decydujące o trwałości, od 1,12 kg/dm³ przy maksymalnie 2,3% pyłów.
Długość granulatu peletowego nie może być pięciokrotnie większa od średnicy. Czyli przy peletach 6-cio milimetrowych długość granulatu ma wynosić maksymalnie 30 milimetrów.
W Polsce bardzo trudno dostać Pellet z tą normą!
Pellet z normą DIN 51731
DIN 51731 to niemiecka norma pelletu. Została opracowana przez Deutsches Institut für Normung.
Norma sprawdza się przy wymaganiach dla pelletów przemysłowych. Niestety jest zbyt łagodna dla pelletów stosowanych w gospodarstwach domowych, gdzie wykorzystywane są kotły na pelet lub kominki na pelet.
Dzieje się to za sprawą dopuszczenia przez tę normę zbyt dużej ilości popiołu, co może wpływać na delikatne palniki i podajniki. DIN 51731 dopuszcza 1,5% popiołu. Czyli 3 razy więcej niż norma ÖNORM M 7135.
Niestety niemiecka norma dopuszcza również dwa razy większą zawartość siarki i o połowę większą ilość chloru.
Pellet z normą DIN 51731 zostanie obowiązkowo przeanalizowany pod kątem zawartości rtęci, ołowiu, arsenu, chromu, miedzi cynku i halogenu. Co jest wielką zaletą, bo inne normy nie wymagają takich analiz.
Aby producent pelletu mógł oznaczyć swój produkt tą normą musi pochwalić się wartością opałowej 17,5 MJ/kg, ale nie może przekroczyć 19,5 MJ/kg. Przekroczenie górnej granicy normy może świadczyć o dodatkowych chemicznych domieszkach.
Podobnie ustalono gęstość pelletu, podając dolny i górny próg, od 1 do 1,4 kg/dm³. Wilgotność pelletu może być ciut wyższa niż w normie austriackiej – do 12%.
Norma DIN 51731 nie jest idealna i jedyne co wprowadza to dodatkową kontrolę dodatkowych szkodliwych pierwiastków chemicznych.
Podsumowanie
Normy dla pelletu zostały wprowadzone dla celów kontroli jakości. Na podstawie norm powstają certyfikacje. Pamiętaj o tym, że wielu producentów określa swoje pelety jako „zgodne z normą”. Nie ma to nic wspólnego z certyfikacją oraz nie mówi nam nic o tym, kiedy badania laboratoryjne były prowadzone.