Jak pozbyć się łupieżu? Sprawdzone i skuteczne sposoby, polecane przez dermatologów!
Na Twoich włosach znów pojawiły się białe płatki? Niestety, kolejna „cudowna” kuracja okazała się tym, czym i wszystkie poprzednie – totalnym niewypałem i stratą pieniędzy… Głowa do góry! Na szczęście trafiłeś na nasz artykuł. Poniżej znajdziesz podstawowe informacje na temat łupieżu oraz skuteczne kuracje. Przeczytaj nasz artykuł i śmiało korzystaj z wiedzy, którą z niego zaczerpniesz – Twoje włosy Ci za to podziękują!
Łupież – najważniejsze informacje
Zacznijmy od podstawowych definicji. Łupież (łac. pityriasis capillitii) jest chorobą skóry, polegającą na drobnopłatowym złuszczaniu zrogowaciałej warstwy naskórka (z reguły na głowie, poniżej linii włosów); łuszczenie to może (choć nie musi) łączyć się z nasilonym łojotokiem.
Łupież występuje u osób w każdym wieku, najczęściej jednak u:
- dzieci pomiędzy 6. i 10. rokiem życia,
- nastolatków i młodych dorosłych (między 20. a 30. rokiem życia, ze szczytem zachorowań około 20 r. życia). W tej grupie najczęstszą przyczyną łupieżu są oczywiście zmiany hormonalne.
Wbrew informacjom, które można znaleźć w starszej literaturze przedmiotu, łupież nie występuje częściej u mężczyzn, niż u kobiet. Prawdziwe są natomiast twierdzenia o sezonowości łupieżu – choroba ta wyraźnie nasila się w okresie zimowym.
Etiologia łupieżu
Jak powstaje łupież? Główną przyczyną tego schorzenia, wbrew mitom, nie jest źle dobrany szampon lub brak higieny osobistej – ale naturalnie występujący na skórze głowy (oraz w mniejszym stopniu na innych częściach ciała) każdego człowieka grzyb z rodziny drożdżaków, Malassesia globosa (a nie, jak twierdzono wcześniej, Malassezia furfur).
U osób dotkniętych łupieżem grzyb ten namnaża się dużo szybciej, niż u osób zdrowych, co doprowadza do zaburzenia mikrobiomu skóry.
Dlaczego jednak u niektórych osób dochodzi do nadmiernego rozwoju kolonii M. globosa? Źródłem problemu jest nadmierne przetłuszczenie skóry. Powodujące łupież drożdżaki żywią się trójglicerydami, będącymi naturalnym składnikiem ludzkiego łoju; im tłustszy naskórek, tym więcej więc na nim komórek M. globosa.
Wtórne przyczyny łupieżu
Nadmiernie przetłuszczona skóra głowy, na której następnie doskonałe warunki do rozwoju znajdują powodujące łupież drożdżaki, może być wywołana przez wiele różnych czynników. Do najważniejszych należą:
- geny,
- zaburzenia hormonalne,
- osłabienie układu odpornościowego,
- zmęczenie i stres,
- niewłaściwe odżywianie,
- nadmierne lub niewłaściwie dobrane zabiegi pielęgnacji włosów – wywołują one tzw. łupież kosmetyczny. Przykładami tego typu działań może być:
- nadużywanie kosmetyków do stylizacji,
- przegrzewanie głowy podczas suszenia włosów,
- pozostawiony na skórze głowy wskutek niedokładnego spłukania szampon,
- choroby współistniejące – np. łojotokowe zapalenie skóry, łuszczyca, AZS (atopowe zapalenie skóry),
- przebywanie w nieodpowiednio ogrzanych pomieszczeniach.
Podstawowe rodzaje łupieżu
W każdym przypadku łupieżu występuje nadmierne łuszczenie oraz świąd skóry. Choroba ta ma jednak zróżnicowany przebieg, nieco odmienny u każdego chorego. Na podstawie podobieństw obrazu klinicznego wyróżnia się jednak 4 główne postaci łupieżu:
- łupież zwykły owłosionej skóry głowy (zwany też łupieżem suchym) – podstawowym objawem są pokrywające skórę głowy niewielkie, białe, przypominające puder łuski. Są to drobne fragmenty złuszczonego, chorego naskórka. W szczególnie nasilonych przypadkach formuje on białe strupy. Najczęściej diagnozuje się go u młodzieży;
- łupież tłusty – dla łupieżu tłustego charakterystyczny jest nadmierny łojotok. Pomiędzy włosami powstają żółte strupy, często rozwija się też stan zapalny skóry głowy i uporczywe jej swędzenie. Z łupieżem tłustym nierzadko współwystępuje łysienie (spowodowane przez zwiększone wypadanie włosów) oraz łojotokowe zapalenie skóry;
- łupież pstry – w odróżnieniu od dwóch omówionych wcześniej rodzajów łupieżu, ta postać choroby nie dotyka głowy, lecz tułowia i klatki piersiowej. Na chorobowo zmienionej skórze pojawiają się żółtobrunatne, mocno swędzące, szorstkie w dotyku plamy, które złuszczają się drobnopłatowo. Nieleczone, plamy te mogą przekształcić się w trwałe przebarwienia skóry.
- łupież biały skóry gładkiej – również nie dotyka on głowy, lecz skóry twarzy i kończyn. Tworzą się na nich białe plamy intensywnie łuszczącej się skóry.
Co na łupież? Czyli o leczeniu łupieżu słów kilka
Leczenie łupieżu powinno być bezwględnie prowadzone pod kontrolą specjalisty od chorób skóry. Zalecane przez lekarzy leki na łupież to:
- preparaty, mające właściwości grzybobójcze – przykładami takich substancji mogą być:
- ketokonazol,
- klimbazol,
- pirokton olaminy,
- siarczek selenu,
- cyklopiroks.
- preparaty przeciwłojotokowe – ograniczają one produkcję sebum, regulują pracę gruczołów łojowych i zmniejszaja świąd.
- preparat keratolityczne – wspomagają usuwanie nadmiaru złuszczonej skóry.
W wypadku łupieżu najlepiej sprawdzą się kuracje miejscowe, stosowane na powierzchni skóry – zamiast tabletek powinno wybrać się polecany przez lekarza szampon lub emulsję do włosów. Typowa kuracja trwa 4 tygodnie (przy czym preparat grzybobójczy należy stosować 2-3 razy w tygodniu). Jeśli objawy łupieżu nie ustępują pomimo przejścia całej kuracji, należy ponownie skonsultować się z lekarzem.
Kuracje specyficzne ze względu na typ łupieżu
- Łupież zwykły (suchy) – szampon przeciwłupieżowy i 3% kwas salicylowy wymieszany z oliwą.
- Łupież tłusty – płyny i kremy przeciwgrzybicze na skórę głowy, leki cytostatyczne.
- Łupież pstry – maści, kremy, żele i emulsje, wzmacniające płaszcz ochronny skóry, a w stadiach bardziej zaawansowanych doustne leki przeciwgrzybicze.
- Łupież biały – nawilżający krem, oliwa (z 3% kwasem salicylowym) oraz szampon odpowiedni dla wrażliwej skóry głowy.
Domowe sposoby na łupież
Chociaż leczenie łupieżu (zwłaszcza nasilonego) należy bezwzględnie oddać w ręce dermatologa, z pewnością nie zaszkodzi połączenie jej z użyciem starych, sprawdzonych przepisów, korzystających z mocy natury i mądrości tradycji. Prezentowane poniżej domowe preparaty na łupież są nie tylko w pełni bezpieczne, ale także skuteczne. Potwierdzają to badania naukowe!
- Masaż ciepłą oliwą z oliwek – dziesięciominutowy masaż dwa razy w tygodniu potrafi znacząco nawilżyć skórę głowy, wspomóc regenerację jej kompleksu lipidowego i zapobiec przetłuszczaniu włosów. Po zakończeniu zabiegu starannie umyj głowę. Najlepiej sprawdzi się delikatny szampon przeciwłupieżowy, przeznaczony do stosowania na wrażliwą skórę głowy.
- Olejowanie włosów – podobnie jak masaż ciepłą oliwą, powinno wykonywać się je 2 razy w tygodniu. Szczególnie polecane do tego zabiegu oleje to olej arganowy i olej kokosowy. Środki te hamują rogowacenie naskórka, nawilżają skórę głowy i odbudowują jej warstwę lipidową. A ponadto nadają włosom piękny wygląd!
- Płukanki ziołowe – wiele ziół ma udokumentowane działanie przeciwłupieżowe. Przykładami mogą być:
- tymianek,
- mięta,
- pokrzywa,
- melisa,
- wyciąg z kory wierzby.
Profilaktyka łupieżu
Zakończenie kuracji łupieżu nie oznacza końca kłopotów. Ta choroba ma tendencję do nawrotów. Dlatego konieczna jest zapobiegająca im profilaktyka. Jej podstawowe zalecenia to:
- Stosuj odpowiednią pielęgnację skóry głowy (m.in. regularne mycie włosów delikatnym szamponem, ograniczenie stylizacji włosów do minimum, częste czesanie delikatną szczotką).
- Odpowiednio się odżywiaj (warto zadbać zwłaszcza o suplementację cynku i witamin z grupy B),
- Minimalizuj stres.
Podsumowanie
Łupież to bez wątpienia poważna dolegliwość. Nasz artykuł powinien jednak dostarczyć Ci odpowiedzi na pytanie, jak zwalczyć tę chorobę. Kluczem jest zdrowy tryb życia i odpowiednia pielęgnacja skóry głowy. Duże znaczenie ma zwłaszcza dobrze dobrany szampon przeciwłupieżowy. Nie powinno się jednak ograniczać kuracji jedynie do użycia szamponu przeciwłupieżowego – skuteczna walka z łupieżem i zapobieganie jego nawrotom wymaga wdrożenia leczenia specjalistycznego!